íslenskir karlmenn

Alveg er það ótrúlegt hvernig karlmenn finna sig knúna til að brynna músum. Dramatískar lýsingarnar ganga hreinlega fram af mér. "..hann vaknaði með grátstafinn í kverkunum og uppköstum." Mér er svosem sama hvort Reese hafi farið með kærastann í sprikl-tíma en mér er ekki sama um hvernig tilfinningum þessa manns er flaggað. Karlmenn eiga að harka af sér, bíta á jaxlinn.

Ég átti kærasta fyrir mörgum árum. Við vorum kjánar, eins og gengur og gerist með ungt fólk. En þó ég hafi verið heimsk og hann vitlaus þá vissi ég að við ættum ekki saman daginn sem hann grenjaði fyrir framan mig og ætlaðist til að ég sæi um huggun. Mér datt það ekki í hug. Það atvikaðist á þann veg að einu sinni sem oftar hafði móðir hans gefið í skyn vonbrigði hennar með hvert líf hans stefndi. Hann hafði hvorki áhuga né getu til að verða læknir en stefndi í staðinn á hjúkrun. Í þetta sinn urðu honum vonbrigði móðurinnar um megn og hann skreið til mín hágrátandi. Ég henti honum út og hef lítið sem ekkert talað við hann síðar. Þetta er soddan aumingjaskapur.

 

Synir mínir tveir grétu eðlilega þegar þeir voru börn en voru betur aldir upp en það að láta sjá til sín gráta eftir tólf ára aldurinn.

 

Gleðilegan þjóðhátíðardag.

Sigyn 

Reese og Jake í jóga